W szufladzie

Żyję w szufladzie

Chyba dosyć starej

Bo gdy próbuje otworzyć ktoś

Zaciska się i trzeszczy

I porusza nachalnie ręka na szufladzie

Porusza wprzód i w tył na przemian

Gwałtownie, tak, że ramiona obijają się mi o ściany tej szuflady

I sweter zaczepia o jej szorstkie dno

Po czym daje za wygraną owa dłoń

Zabiera tylko to, co użyteczne

I zostawia starą szufladę

Aż spróchnieje

Ale nie martw się o mnie

Dobrze mi tam w tej szufladzie

Nie zmoczy mnie deszcz ani

Słońce nie opali twarzy zbyt mocno

Mam tam długopis jakiś notes

Zabiorę się daleko

Choć zawsze będę blisko